نکاتی از سخنرانی‌های حاج‌آقا بِنیسی (۲)

۱. کسی که آرامش بیش‌تری دارد، پناهگاه دیگران می‌شود.

۲. اگر دریا را کسی تماشا کند که اهل توحید، ولایت و اطاعت کامل از خداوند والا باشد، ممکن است لَذّتی نصیبش شود که صدهزار نفر دیگرِ کَنار دریا نمی‌توانند چنان لذّتی ببرند؛ چون دریا به او جلوه می‌کند؛ مانند جلوه‌ی عروس.

۳ خدا به همه نزدیک است؛ امّا همه به خدا نزدیک نیستند.

۴. دل همیشه حرف خدا را می‌گوید؛ پس، هر جا انسان ببیند که این‌چنین نیست، بداند که نفس امّاره یا شیطان دارد حرف می‌زند؛ نه دل.

     به تعبیر مرحوم پدر، حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ :

بشنو از دل؛ حرف دل، زیبا بوَد                              دل، سخنگوی حق یکتا بوَد

۵. اهل خدا کسانی هستند که اگر خدا مرگشان را لحظه‌ای به خودشان واگذار کند، در همان لحظه جان می‌بازند!

۶. به ترین دعاها، دعا برای عاقبت‌به‌خیری و دعا برای ظهور حضرت صاحب‌الزّمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ است.

۷. باید خدا را برای خدا عبادت کرد؛ نه برای خوشبخت‌شدن و نه برای بدبخت‌نشدن؛ نه برای بهشتی‌شدن و نه برای دوزخی‌نشدن؛ نه برای برآورده‌شدن حاجت‌ها و نه برای برطرف‌شدن مشکلات.

     به تعبیر حافظ:

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن                              که خواجه، خود، هنر بنده‌پروری داند

۸. دل انسان به اندازه‌ای وسیع است که با هیچ چیزی پُر نمی‌شود؛ مگر با معرفت و مَحبّت خداوند بی‌نِهایت.