مسیر خوشبختی (امانتداری و وفای‌به‌عهد)، جلسه‌ی 1397/2/31
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز دوشنبه، 1397/3/31، با موضوع مسیر خوشبختی است.
بر طبق قرآن کریم، یکی از عوامل خوشبختی، وفای به عهد است (سوره‌ی مبارکه‌ی مؤمنون، آيه‌ی شریفه‌ی هفتم: «و الَّذینَ هُم لِاَماناتِهم و عَهدِهِم راعونَ؛ و كسانی كه آنان نسبت به امانت‌هايشان و عهدشان، اهل رعايت هستند.»)
انسان در طول عمرش با اين سه نوع عهد روبه‌رو می‌شود: 1. عهد با خدا؛ 2. عهد با ديگران؛ 3. عهد با خود.
بر طبق آیات کریمه و روایات شریفه، مؤمن باید به عهدهایش وفا و عمل کند؛ مگر عهدی که حلالی را حرام کند یا حرامی را حلال.
ازدواج، عهدهای نانوشته‌ای را به همراه دارد كه زن و شوهر باید نسبت به آن‌ها وفادار باشند.
بر طبق روایات شریفه، سه دسته، اهل وفای‌به‌عهد نیستند و به وعده‌های خود بی‌اعتنايی می‌كنند:
1. افراد بی‌دين؛ بر طبق حدیث شریف، «کسی که به عهدش وفا نکند، دین ندارد؛ مَن لا عَهدَ لَهُ لا وَفاءَ لَهُ.».
2. پادشاهان؛ بر طبق حدیث شریف، «كم‌وفاترين مردم، مُلوک هستند» و مقصود از مُلوک، تنها پادشاهان نیستند؛ بلکه رؤسا هم هستند. شياطين، رؤسا و پادشاهان را به هلاکت می‌رسانند؛ مگر آنانی را که ايمانشان مستحکم و پایدار باشد.
3. مَلول‌ها؛ یعنی: افسرده‌ها و دلمرده‌ها یا کسانی که از انسان، مکدّر هستند و از دست او به تنگ آمده و درمانده شده‌اند.
از سه نوع عهدی كه بيان شد، مهم‌ترينشان عهد با خداوند والا است که در قرآن کریمش فرموده است: «ای فرزندان آدم! آيا من با شما عهد نبستم كه از شیطان اطاعت نکنید ـ زیرا شيطان قطعاً دشمن آشكار شما است. ـ و مرا بپرستید؛ که این، راه مستقیم است؛ اَ لَم‌اَعهَد اِلَیکُم یا بَنی آدَمَ اَن لاتَعبُدُوا الشَّیطانَ اِنَّهُ لَکُم عَدُوٌّ مُبینٌ و اَنِ اعبُدونی هذا صِراطٌ مُستَقیمٌ.»
اگر کسی بپرسد: «خدا کی با ما عهد بسته است؟»، می‌توان به او گفت: آيا در درون انسان نیرویی به او دستور و تذكّر نمی‌دهد كه از آفریننده و روزی‌دهنده اطاعت کن؛ نه از دشمن؟ آیا عقل، وجدان و فطرت، به ما این‌چنین نمی‌گویند و از ما این‌چنین نمی‌خواهند؟
