مسیر خوشبختی (امانتداری و همسرداری)، جلسه‌ی 1397/2/30
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز یک‌شنبه، 1397/2/30، با موضوع مسیر خوشبختی است.
بر طبق حدیث شریف، جان ما و خانواده‌‌ی ما، از بخشش‌ها و الطاف گوارای خداوند مهربان هستند و اعضای خانواده، امانت‌هایی در دست ما هستند که تا مدّت معيّنی از آنان استفاده می‌كنيم و در نِهايت از ما گرفته می‌شوند.
هر نعمتی امانت است و امانتداری نسبت به آن، به این است که وقتی آن را به دست می‌آوریم، شکر کنیم و هنگامی که آن را از دست می‌دهیم، صبر کنیم.
شکر، ١٦ مرحله دارد و از آسان‌ترین مراحل آن، شكر زبانی است؛ اگرچه متأسّفانه بعضی از مردم، با این كه نعمت‌های بی‌شُماری دارند، حتّی شکر زبانی نمی‌کنند و همیشه گلایه‌مند هستند.
البتّه شکر عملی، بسیار مهم‌تر است و شکر عملی یک نعمت، یعنی: استفاده‌ی درست و خداپسند از آن.
یکی از نعمت‌ها همسر است و شکر این نعمت، همسرداری صحیح است؛ یعنی: شناختن حقوق شرعی و اخلاقی همسر و رعایت آن‌ها.
زن، همچون پرنده‌ای است که در كف شوهر است و شوهر باید به گونه‌ای او را نگه دارد که از دستش نرود.
بر طبق احادیث شریفه، شاخصه‌های اصلی سير و سلوک زن، این سه چيز است: انجام‌دادن واجبات، ترک گناهان و اطاعت کامل از شوهر؛ البتّه اگر شوهر از او بخواهد که گناه کند یا واجبی را انجام ندهد، زن نباید این خواسته‌های او را اجابت کند.
