بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز دوشنبه، ۱۳۹۷/۳/۳۱، با موضوع مسیر خوشبختی است.
بر طبق قرآن کریم، یکی از عوامل خوشبختی، وفای به عهد است (سوره‌ی مبارکه‌ی مؤمنون، آیه‌ی شریفه‌ی هفتم: «و الَّذینَ هُم لِاَماناتِهم و عَهدِهِم راعونَ؛ و کسانی که آنان نسبت به امانت‌هایشان و عهدشان، اهل رعایت هستند.»)
انسان در طول عمرش با این سه نوع عهد روبه‌رو می‌شود: ۱. عهد با خدا؛ ۲. عهد با دیگران؛ ۳. عهد با خود.
بر طبق آیات کریمه و روایات شریفه، مؤمن باید به عهدهایش وفا و عمل کند؛ مگر عهدی که حلالی را حرام کند یا حرامی را حلال.
ازدواج، عهدهای نانوشته‌ای را به همراه دارد که زن و شوهر باید نسبت به آن‌ها وفادار باشند.
بر طبق روایات شریفه، سه دسته، اهل وفای‌به‌عهد نیستند و به وعده‌های خود بی‌اعتنایی می‌کنند:
۱. افراد بی‌دین؛ بر طبق حدیث شریف، «کسی که به عهدش وفا نکند، دین ندارد؛ مَن لا عَهدَ لَهُ لا وَفاءَ لَهُ.».
۲. پادشاهان؛ بر طبق حدیث شریف، «کم‌وفاترین مردم، مُلوک هستند» و مقصود از مُلوک، تنها پادشاهان نیستند؛ بلکه رؤسا هم هستند. شیاطین، رؤسا و پادشاهان را به هلاکت می‌رسانند؛ مگر آنانی را که ایمانشان مستحکم و پایدار باشد.
۳. مَلول‌ها؛ یعنی: افسرده‌ها و دلمرده‌ها یا کسانی که از انسان، مکدّر هستند و از دست او به تنگ آمده و درمانده شده‌اند.
از سه نوع عهدی که بیان شد، مهم‌ترینشان عهد با خداوند والا است که در قرآن کریمش فرموده است: «ای فرزندان آدم! آیا من با شما عهد نبستم که از شیطان اطاعت نکنید ـ زیرا شیطان قطعاً دشمن آشکار شما است. ـ و مرا بپرستید؛ که این، راه مستقیم است؛ اَ لَم‌اَعهَد اِلَیکُم یا بَنی آدَمَ اَن لاتَعبُدُوا الشَّیطانَ اِنَّهُ لَکُم عَدُوٌّ مُبینٌ و اَنِ اعبُدونی هذا صِراطٌ مُستَقیمٌ.»
اگر کسی بپرسد: «خدا کی با ما عهد بسته است؟»، می‌توان به او گفت: آیا در درون انسان نیرویی به او دستور و تذکّر نمی‌دهد که از آفریننده و روزی‌دهنده اطاعت کن؛ نه از دشمن؟ آیا عقل، وجدان و فطرت، به ما این‌چنین نمی‌گویند و از ما این‌چنین نمی‌خواهند؟
