بعثت خاتم رسولان (صلّی الله علیه و اله و علیهم)

? امشب اَفلاک، نورباران شد
مبعث خاتم رسولان شد

(? افلاک: آسمان ها. ? مبعث: زمان بعثت و برانگیخته شدن به پیامبری.)

? گفت جَِبریل: «خوان به نام خدا
خلق کرد آنچه را که انسان شد»

(? جَِبریل: جبرائیل که از بزرگ ترین فرشتگان است. ? خوان: بخوان. ? این بیت، اشاره به نُخستین آیاتِ نازل شده، یعنی: آیات آغازین سوره ی مبارکه ی علق، است: اِقرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ ۱⃣ خلَقَ الاِنسانَ مِن عَلَقٍ ۲⃣؛ بخوان به نام پروردگارت که آفرید؛ انسان را از خونِ بسته آفرید.)

? خواند احمد، پیمبر مُرسَل،
آیه ی «اِقرَأ بِاسم» و، قرآن شد

(? پیمبر: پیامبر. ? مرسَل: فرستاده شده [از سوی خدا]، پیام آور.)

? چونکه وحی از امین گرفت امین
دید قلبش حکیم و فَرزان شد

(? امین: امانتدار. مقصود از «امین» نُخست، جبرئیل و مقصود از «امین» دوم، پیامبر اعظم _ صلّی الله علیه و اله و سلّم. _ است. ? حکیم: دانا، فرزانه. ?  فرزان: حکیم.)

? راه افتاد سوی خانه ی خود
هستی از نور او درخشان شد

(? هستی: جهان. ? درخشان: روشن، روشنی دهنده.)

? ماه و خورشید و آسمان و زمین
بر رسولیش گرمِ  اِذعان شد

(? رسولیش: پیامبری اش. ? اذعان: تصدیق.)

? ماجَرای نُبوّتش را گرفت
زین بشارت، خدیجه، شادان شد

(? زین: از این. ? بشارت: خبر خوش. ? شادان: شاد، خوشحال.)

? گفت بانو به برترین مُرسَل:
«سخن تو کلام یَزدان شد

(? برترین: عالی ترین. ? مرسَل: فرستاده شده [از سوی خدا]، پیام آور. ? کلام: سخن. ? یزدان: خدا.)

? سال ها انتظار بود مرا
آنچه می خواستم، در امکان شد»

(? در امکان: ممکن، دست یافتنی.)

? همسر او است بانوی اوّل
که مسلمان و  ز اهل ایمان شد

(? ز: از.)

? جان و مالش فِدای احمد کرد
پیش حق در شُمار نیکان شد

(? حق: از نام های خداوند والا. ? در شُمار: جزو.)

? اوّلین مؤمن است حیدر پاک
آن که مولای ما و سلمان شد

? «داستانی» همیشه می نازد
به علی، آن که شاه مردان شد

? باغستان بِنیسی.