اگر درمان درد خویش می‌خواهی، بیا این‌جا
اگر درمان درد خویش می‌خواهی، بیا این‌جا
حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی
صبح پریروز، یک‌شنبه، ۱۱ / ۹ / ۱۴۰۳، پیش مادر بزرگوارم بودم که یاد این خاطره افتادم و چکیده‌اش را به ایشان یادآوری کردم:
حدود ۲۰ سال پیش، یک دست ایشان خیلی درد می‌کرد.
یک روز، ایشان، بنده و برادر روحانی‌ام، سر سفرۀ صبحانه بودیم که یکباره به یاد حضرت امام رضا ـ سلام اللّه تعالی علیه. ـ افتادیم و هوای زیارت ایشان به دل‌هایمان افتاد و تصمیم گرفتیم که به زیارت ایشان مشرّف شویم.
همان روز، بلیت تهیّه کردیم و شاید پس از یکی ـ دو روز، به مشهد مقدّس رفتیم.
حدود ۲ ماه از برگشتن ما گذشته بود که ناگهان به یادمان افتاد پیش از این سفر، دست مادرمان درد می‌کرد؛ امّا ایشان در این مدّت دربارۀ دردش سخن نگفته و اظهار درد نکرده است.
دریافتیم که وقتی ایشان دستشان را به حرم مطهّر آن حضرت مالیده است، بدون این که خودش بفهمد، شِفا پیدا کرده و حتّی در این مدّت هم متوجّه خوب‌شدنش نشده است!
این است رأفت آن امام معصوم. علیه السّلام.
همچنین خلاصۀ این خاطره را به ایشان عرض کردم که مرد مورداعتمادی به بنده گفت: «من در ایّام نوروز امسال، در وطنم بودم که دچار دندان‌درد شدیدی شدم.
پس از چند روز که به شهر مقدّس قم برگشتم، به یاد سخن شما افتادم که گفته بودید: “اگر شخص بیماری، خاک حرم شریف حضرت معصومه ـ علیها السّلام. ـ را بر محلّی از بدنش که درد می‌کند، بمالد، امید است که شفا پیدا کند.”
به حرم ایشان مشرّف شدم و آن سمت از صورتم را که دندان دردآلودم در آن قرار داشت، به ضریح ایشان مالیدم و دندانم بی‌درنگ از درد افتاد و در این چند ماه هم درد نکرده است!»
اکنون که دارم این مطلب را کامل می‌کنم، به یاد این فرمودۀ مرحوم پدرم، حضرت استاد اسداللّه داستانی بِنیسی، ـ رضوان اللّه تعالی علیه. ـ افتادم که فرمودند: «من حاجات مهمّ مادّی و معنوی‌ام را از امام رضا ـ علیه السّلام. ـ گرفته‌ام.»
پس، از توسّل به اهل بیت ـ سلام اللّه تعالی علیهم. ـ غافل نشویم.
#امام_رضا، #حضرت_معصومه (علیهما السّلام)، #توسل، #حاجت‌گرفتن، #زیارت، #شفا
