در جست‌وجوی موعظه!
در جست‌وجوی موعظه!
حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی
دیروز، یک‌شنبه، ۲ / ۱۰ / ۱۴۰۳، عزیزی با کسی تلفنی سخن گفت. پس از قطع تماس، به او گفتم که بعضی از سخنانی که به همدیگر گفتید، غیبت بود و برایش توضیح دادم. گفت: «اگر این‌طور باشد، ما هر روز داریم هزار بار غیبت می‌کنیم!»
هنگامی که می‌خواستم از او جدا شَوم، گفت: «هر گاه عیبی در من دیدی، تذکّر بده. شاید همان موقع، ناراحت شَوم؛ امّا بگو.» گفتم: معلوم است که شما دل آماده‌ای برای پذیرش معارف دارید.
اکنون به یادم افتاد که روزی سوار ماشینی شدم و با راننده‌اش سخن گفتم. هنگام پیاده‌شدنم گفت: «حاج‌آقا! همیشه با همه، حرف بزنید.» گفتم: با بعضی که نباید حرف زد؛ چون جبهه می‌گیرند و نمی‌خواهند که حق را بشنوند و بپذیرند. گفت: «ممکن است که آن‌ها هم یک روز به خودشان بیایند و حق را بپذیرند. خود من همین‌طور بودم و حرف‌های حقّ دیگران را نمی‌پذیرفتم؛ امّا الان که مدّتی است به خودم آمده‌ام، می‌بینم که آن‌ها درست می‌گفتند (و به حرف‌های حقّ آن‌ها عمل می‌کنم).»
شاید حدود ۲ ماه پیش، مردی به بنده گفت: «حاج‌آقا! شما به شخص من ۳ نصیحت کرده‌اید و من از همان وقت دارم به آن‌ها عمل می‌کنم. یکی از آن‌ها این بود که به ماهواره نگاه نکنم.»
زمانی شخص دیگری به بنده گفت: «خیلی سال پیش، شما به من گفتید که شلوار لی نپوشم و من از آن وقت نپوشیده‌ام.»
«پندپذیری»های این‌چنینی بسیار است؛ امّا مهم‌تر از آن‌ها «پندخواهی» همراه با «پندپذیری» است؛ همچون:
ـ نمونۀ بالا
ـ طلبه‌ای که او هم به بنده گفت: «حاج‌آقا! هر گاه عیبی در من دیدید، لطفاً به من تذکّر دهید.»
ـ طلبۀ دیگری که گاهی با بنده تماس می‌گرفت و می‌گفت: «لطفاً مرا نصیحت کنید.»
ـ و عزیز دیگری که گاهی تلفنی یا حضوری، همین را از بنده درخواست می‌کند.
بزرگان ما هم «پندخواه» و «پندپذیر» بودند؛ همچون:
ـ حضرت موسی ـ سلام اللّه تعالی علی نبیّنا و آله و علیه. ـ که از خدا پند می‌خواست
ـ حضرت رسول اکرم ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم. ـ که از جبرئیل پند خواست!
ـ مرحوم حضرت آیت‌اللّه میرزا محمّدحسین نایینی که حضرت حاج‌آقا سیّد عبدالغفّار مازندرانی و آیت‌الل‍ه سیّد جمال‌الدّین گلپایگانی گفت: «اگر از من خطایی سربزند و شما به من تذکّر ندهید، پیش خدا مسؤول هستید!»
ـ مرحوم امام خمینی که گاهی در درس اخلاق شاگردش، آیت‌اللّه خندق‌آبادی، شرکت می‌کرد
ـ مرحوم حاج‌آقا احمد کافی (سخنران مشهور) که از حضرت آیت‌اللّه محمّدتقی آملی پند خواست
ـ مرحوم شهید مهدی باکری که در جبهه از حاج‌آقا جعفری پند خواست و با پندهای او بلندبلند گریه کرد.
رضوان اللّه تعالی علیهم.
خیلی‌خوب است که ما نیز، هم همیشه از موعظه‌های عمومی سخنرانی‌ها، درس‌اخلاق‌ها و کتاب‌های علمای ربّانی استفاده کنیم و هم از کسی که به علم، ایمان و تدیّن او اعتقاد داریم، گاهی درخواست نصیحت کنیم و از او بخواهیم که هر گاه در ما بدی‌ای دید، موعظه‌مان کند.
نصیحت گوش کن جانا!، که از جان، دوست‌تر دارند / جوانان سعادتمند پند پیر دانا را (۱)
خوشا به حال پندخواهان پندپذیر!
لطفاً شما هم هر گاه نقصی از بنده دیدید، در همین‌جا یا صفحۀ شخصی‌ام در ایتا: @dooste_ketaab پیام دهید.
#پند، #موعظه، #نصیحت
- از: حافظ.
