پرسش‌های تاریخی
آیا قدرت حضرت ابوالفضل ـ علیه السّلام. ـ از راه غیب بود یا تمرین؟
ایشان مقدارى از شَجاعتش را از پدر دلاورش، حضرت امیرالمؤمنین ـ سلام الله تعالی علیه. ـ و پدران شجاع مادرش ارث برده بود.
عِلاوه بر آن، در خدمت آن حضرت تربیت یافته بود.
حمید بن مسلم، تاریخ‌نگار بنى‌امیّه در کربلا، نقل کرده است: «هرچقدر مصیبت‌هاى امام حسین ـ علیه السّلام. ـ بیش‌تر مى‌شد، ایشان مستحکم‌تر مى‌گشت.» آیا این گفته با بیان خود آن حضرت، ناسازگار نیست که در هنگام شهادت حضرت ابوالفضل ـ علیه السّلام. ـ فرمود: «اکنون کمرم شکست و چاره‌ام کم شد.»؟
آن حضرت از سویى به سبب شهادت تک‌تک شهیدان کربلا و علم به اسارت اهل بیتش پس از شهادتش درد مىکشید و از سوى دیگر، لحظه‌به‌لحظه، به مقام عظیم لقاءاللّه، اوج کمال انسان، نزدیک‌تر مى‌شد و مستحکم‌تر و شکفتهتر مى‌گشت.
چرا در کربلا بعضى از زنان هم شهید شدند؟
در کربلا تنها یک زن به نام «اُمّوَهَب»، همسر عبداللّه بن عُمَیر، شهید شد.
او ستون خیمه را به دست گرفت و خود را به شوهرش در میدان جنگ رسانید تا همراه او بجنگد و به شهادت برسد؛ امّا حضرت امام حسین ـ سلام الله تعالی علیه. ـ او را به خیمۀ زنان رساند.
پس از شهادت همسرش، بر سر بالین او رفت که ناگهان ضربهاى بر سرش زده شد و سرش شکافته شد و او به شهادت رسید.
آیا اصحاب پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله. ـ و حضرت امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام. ـ در زمان شهادت امام حسین ـ علیه السّلام. ـ زنده بودند؟ اگر زنده بودند، چرا به یارى آن حضرت نیامدند؟
1. بعضی از آنان، مانند حبیب بن مُظاهر، در کربلا بودند؛
2. بعضی، همچون: سلمان و ابوذر، از دنیا رفته بودند؛
3. بعضی، از لزوم حضور در رکاب حضرت امام حسین ـ سلام الله تعالی علیه. ـ ناآگاه بودند؛ مثلاً: نمی‌دانستند که کار به جنگ و شهادت می‌رسد و در نتیجه باید به یاری آن حضرت بشتابند؛
4. بعضی در زندان عبیدالله بن زیاد ـ لعنة الله تعالی علیه. ـ بودند؛
5. ممکن است که بعضی هم به سبب دنیاپرستى به آن حضرت کمک نکرده باشند.
در همین جا می شود پرسش ها را مطرح کرد؟
بله و ان شاء الله در نُخستین فرصت، پاسخ داده خواهد شد.