درباره‌ی امام باقر (علیه السّلام): فصل وصل! (شعر)
عِطر لبخند خدا پیچید در دنیای من
پنجمین خورشید تا گل کرد در شب‌های من
آیه‌ای نازل شد از سمت بلوغ آسمان
روشنی پاشید بر آیینه‌ی سیمای من
فصل وصل آمد، زمین پُر شد ز بوی ناب عشق
جلوه‌گر شد از مدینه ماه من، مولای من
عصمتی روشن تبسّم کرد بر روی زمین
حضرت حق گفت: «او نوری است با امضای من
وارث بوی بهشت است و خِرَد، میراث او است
سیب شیرینی است او از شاخه‌ی طوبای من
قاف غیرت، بحر حیرت، کهکشان حکمت است
باقر نور است، بشنو از لبش آوای من
فصل لبخند گل پنجم، امام باقر، است
پنجمین خورشید زد لبخند بر دنیای من»
تشنه‌ی یک جلوه از خورشید سیمای توام
ای طلوع پنجمین؛ ای حجّت فردای من!
رضا اسماعیلی
بر آستان جانان، ص 99؛ برگرفته از: شادنامه ی چهارده معصوم (علیهم السّلام)، ص 370
