مسیر خوشبختی (نماز)، جلسه‌ی 1397/3/4
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز جمعه، 1397/3/4، با موضوع مسیر خوشبختی است.
خوشبختی دنيا و آخرت، در گرو نماز است.
حضرت امیرالمؤمنین ـ سلام الله تعالی علیه. ـ به کسی كه شتابزده نماز می‌خواند، فرمودند: «مثال تو در نزد خداوند، مثال كلاغ است هنگامی كه نوک می‌زند. اگر مرده بودی، بر غير دين ابوالقاسم محمّد ـ صلّی الله علیه و اله. ـ مرده بودی. دزدترین مردم کسی است که از نمازش دزدید.»
حضرت امام جعفر صادق ـ سلام الله تعالی علیه. ـ فرمودند که فرشته‌ای بر نماز گماشته شده است که کار دیگری غیر از آن ندارد؛ پس، هنگامی که تمام می‌شود، آن را می‌گیرد و بالا می‌برد؛ پس اگر از چیزها (= نمازها)یی باشد که قبول می‌شود، قبول می‌شود و اگر از چیزهایی باشد که قبول نمی‌شود، به او گفته می‌شود: «آن را به بنده‌ام برگردان.»؛ پس، آن را پایین می‌آورد تا این که به صورتش (= صورت نمازگزار) می‌زند؛ سپس می‌گویند: «اُف بر تو!؛ همواره عمل تو مرا به زحمت می‌اندازد.»
در مباحث «مسیر خوشبختی» که از آغاز محرّم تا کنون (ماه مبارک رمضان) به آن پرداختیم، از آيات آغازین سوره‌ی مؤمنون، ٨ شرط خوشبختی را استفاده و بیان کردیم که عبارتند از: ايمان دائم، خشوع در نماز، پرهيز از لغو، پرداخت زكات، پرهیز از گناه جنسی، امانتداری، وفای به عهد، و حفاظت از نماز.
امّا خوشبختی واقعی چيست؟ در انتهای این آيات شریفه آمده است: «آنان (= كسانی كه اين مسائل را رعايت كنند)، همان وارثانند؛ کسانی که فردوس را به ارث می‌برند (و) آنان در آن، جاودانه‌اند.»
فردوس، کامل‌ترین بهشت است که در میانه‌ی بهشت‌ها قرار دارد و از همه‌ی بهشت‌ها بالاتر است.
پس، خوشبختی واقعی، رسیدن به فردوس (برترین بهشت) و زندگی ابدی در آن است.
