سرانجام اعمال، جلسهی 1397/3/13
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز یکشنبه، 1397/3/13، با موضوع سرانجام اعمال است.
حضرت رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و اله و سلّم. ـ در ادامهی سخنرانی مفصّل آخِرشان فرمودند: «کسی که دنیاداری را به طمع دنیایش احترام کند و دوستش بدارد، خدا بر او خشم میگیرد و در درجهای همراه با قارون در پایینترین تابوت در آتش (دوزخ) خواهد بود.»
قارون از خویشاوندان حضرت موسی ـ سلام الله تعالی علی نبیّنا و اله و علیه. ـ بود که وقتی از خانهاش بیرون میرفت، چهارصد کنیز زیبا با لباسهای یکرنگ از یک سویش و چهارصد غلام زیبا با لباسهای یکرنگ دیگر، از سوی دیگرش راه میرفتند و او با کبکبه و دبدبه و تشریفات و تجمّلات حرَکت میکرد و دنیایش را به رخ دیگران میکشید!
جهنّم چند طبقه است و بالاترین طبقهی آن، قلّههای کوههای آن است که اگر کسی بر روی آنها بایستد، آتش از کف پاهایش تا فرق سرش سرایت میکند؛ چه برسد به طبقات پایین آن! پناه بر خدا!
در طبقهی زیرین آن، چهارده تابوت وجود دارد که یکی از آنها برای قارون و کسانی است که دنیادارانی همچون او را برای داراییهای دنیویاش احترام کنند و دوست داشته باشند.
کسانی که بازیگران یا بازیکنان مشهور، امضا میگیرند یا با آنان و شخصیتهای ردهبالای سیاسی، عکس سِلفی میگیرند تا به دیگران فخر بفروشند، مشمول این حدیث شریف هستند!
حضرت رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و اله و سلّم. ـ در ادامه فرمودند: «و کسی که براى خودنمايى و شهرتطلبى بِنایی بسازد، در روز قيامت آن را تا هفتمين طبقه زمين به دوش خواهد كشيد؛ سپس آن مانند حلقهاى از آتشی که میگدازد، بر گردنش میافتد؛ آنگاه او (با آن حال) به آتش (دوزخ) انداخته میشود.»
عرض شد: «ای رسول خدا! چگونه برای خودنمایی و شهرتطلبی بسازد؟» حضرت فرمودند: «بیشتر از اندازهای که برایش بس است، بسازد یا برای فخرفروشی بسازد.»
کسی که خانه، مغازه، دفتر کار یا ویلایی بیشتر از مقدار نیاز واقعیاش میسازد یا میخرد و یا خانه، دفتر کار و مغازهای را میسازد یا میخرد که چشمها را به خود خیره کند و باعث افتخار دنیوی او شود، مشمول این حدیث شریف است.
امروزه رسانهها از مهمترين ابزارهای تبليغ اینگونه کارها و تجمّلگرايی هستند و بر ناخودآگاه انسانها اثر منفی میگذارند و آنها را به سوی دنیای بیش از حدّ نیاز میکشانند؛ پس باید همیشه مراقب باشیم که دچار فریب آنها و در نتیجه، دچار عشق به دنیا نشویم.