سرانجام اعمال، جلسه‌ی 1397/2/29
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از سخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی در روز شنبه، 1397/2/29، با موضوع مسیر خوشبختی است.
خداوند والا ـ جلّ جلاله، و حسنت اسماؤه. ـ در سوره‌ی مباركه‌ی انفال، آیه‌ی شریفه‌ی 27 می‌فرماید: «ای كسانی كه ايمان آورديد! به خدا و پيامبرش خيانت نكنيد و (نیز) در امانت‌هايتان خیانت نورزید؛ در حالی که می‌دانید (خیانت است)؛ یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنوا لاتَخونوا اللهَ و رَسولَهُ و تَخونوا فی اَماناتِکُم و اَنتُم تَعلَمونَ».
هر واجب دینی، امانتی است که خداوند عالم، آن را به انسان سپرده است؛ پس، انجام‌دادن آن، امانتداری است و ترک آن، خيانت در امانت.
علّت همه‌ی نافرمانی‌های یک مؤمن از خدا و پیامبر بزرگوارش ـ صلّی الله علیه و اله و سلّم. ـ نقص ایمان او و به تعبیر دیگر، نفاقش است؛ البتّه نفاقِ غیر اعتقادی.
در واقع، شيطان به جانش او نفوذ می‌کند و اولويّت‌هایش را تغيير می‌دهد؛ در نتیجه، او به جای این که حرام را ترک کند، مکروه را ترک می‌کند و به جای این که واجبات را انام دهد، مستحبّات را انجام می‌دهد و گناهان صغیره را سبُک می‌شُمارد؛ در حالی که اگر گناهی صغيره شمرده شود، به گناه كبيره تبدیل می‌شود.
از مهم‌ترين دستورهای دینی، نماز است؛ امانتی كه آسمان‌ها و زمين ترسیدند و آن را نپذيرفتند و در نِهايت به انسان سپرده شد.
