ذکر مرگ!
ذکر مرگ!
حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی
دیروز، یک‌شنبه، ۹ / ۱۰ / ۱۴۰۳، شخص بیماری که درد زیادی داشت، به بنده گفت: «آیا ذکری برای مردن هست؟!» گفتم: در احادیث آمده که نباید آرزوی مرگ کرد.
مضمون مجموع ۱۳ روایت شریفه در این‌باره، چنین است: برای گزندی که به شما می‌رَسد، آرزوی مرگ نکنید ـ بلکه بگویید: «خدایا! تا هنگامی که زندگی برایم به‌تر است، مرا زنده نگه دار و هر گاه مرگ برایم به‌تر باشد، مرا بمیران.» ـ ؛ چون نمی‌دانی که برای خودت چه پیش فرستاده‌ای و اگر اهل آتش دوزخ باشی، آتش، چیزی نیست که به سویش بشتابی و نمی‌توانی بازگردی تا بدی‌هایت را جبران کنی؛ امّا اگر مرگت به تأخیر افتد، شاید توبه کنی و از بدی‌هایت دست برداری و اگر نیکوکار باشی و زنده بمانی، شاید به نیکی‌هایت بیفزایی و این برایت به‌تر از آن است که بمیری و نه نیکی کنی و نه بدی (۱).
بر طبق معارف مذهبی و تجرِبۀ تاریخ، زندگی هیچ کس هم بدون بلا نیست؛ مگر کسانی که از چشم خدا افتاده باشند.
«حافظا»! از باد خزان در چمن دهر مرنج / فكر معقول بفرما: گل بی‌خار كجا است؟ (۲)
به تعبیر مرحوم پدرم، حضرت استاد اسداللّه داستانی بِنیسی، ـ رضوان اللّه تعالی علیه. ـ :
کجا دیدید گل، بی‌خار باشد؟ / کجا شادان، دل غمخوار باشد؟
به هر جا هست راحت (۳)، سختی، آن‌جا / ز پیش، آماده و بسیار باشد
هر کسی که خداوند مهرْبان ـ جلّ جلاله. ـ او را بیش‌تر دوست داشته باشد، او را بیش‌تر، دچار بلا می‌کند.
سلطان دل، صَلاى «بلا للوَلا» زده است / تا دل، ولیّ او است، بلا می‌دهد به دل (۴)
اگر کسی این مسائل را بداند و به این، باور و توجّه داشته باشد که خدا حکیم‌ترین و مهربان‌ترین است، نسبت به بلاها نه‌تنها صبر می‌کند، بلکه شکر می‌نماید و راضی می‌شود و اهل هر ۳ مقامِ «صبر»، «شکر» و «رضا» می‌گردد.
تو مو بینیّ و مجنون، پیچش مو / تو ابرو، او اشارت‌های ابرو (۵)
چنانچه کسی به این حد از علم و ایمان برَسد، خوشا به حالش!؛ به چه آرامشی می‌رسد و در دنیا و آخرت، به چه مقاماتی دست می‌یابد!
باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد / گاهی بهشت در دل آتش، فراهم است (۶)
- میزان‌الحکمة، ج ۱۲، ص ۵۶۹۲ و ۵۶۹۴، ش ۱۹۲۱۲ ـ ۱۹۲۲۵.
- از: حافظ.
- راحت: آسایش، آسودگی.
- بیت از شهریار است.
- از: وحشی بافقی.
- مقصود از «خلیل»، حضرت ابراهیم ـ سلام اللّه تعالی علیه و علی نبیّنا و آله. ـ است که خلیل‌اللّه (دوست خالص و صادق خدا) بود و به خداوند مهربان ـ جلّ جلاله. ـ اعتماد کرد و حتّی دعا نکرد که از آتش نَمرود نَجات یابد و خدا نه‌تنها او را نَجات داد، بلکه آتش را به گلستان تبدیل کرد و مقامات ویژه به ایشان عنایت فرمود.
#آرامش، #آرزوی_مرگ، #آرزو، #بلا، #بیماری، #توبه، #ذکر، #رضا، #زندگی، #شکر، #صبر، #نیکی
