جرّاحی معده بدون بیهوشی!
مرحوم آيت الله العظمی سيّد احمد خوانساری، بيماری زخم معده داشتند كه احتياج به عمل جرّاحی داشت. از طرفی ايشان سالخورده و از لِحاظ جسمی، ناتوان بودند و تحمّل جرّاحیِ بدون بيهوشی نيز ممكن نبود.
پيش از آن كه عمل جرّاحی آغاز شود، ايشان اجازه ی بيهوش كردن را به پزشكان ندادند؛ از اين رو به پزشكان معالج فرمودند: «هر گاه من مشغول قِرائت سوره ی مباركه ی انعام شدم، شما مشغول عمل شَويد! من توجّهم به قرآن است و در اين صورت هيچ مشكلی پيش نمی آيد!»
همان طور هم شد و با تمام شدن عمل جرّاحی، قرائت سوره ی مباركه ی انعام نيز به پايان رسيد!
مردان علم در ميدان عمل، ج 4، ص 188 و 189؛ برگرفته از: هزار و يک حكايت اخلاقی، ص 41
