۱. آن حضرت برای امام جواد ـ علیه السّلام. ـ هنگامی که نوزاد و در گهواره بود، در طول شب لالایی می‌خواند یا سخنانی می‌گفت که خوشش بیاید و شاد شود (۱). ۲. برای او موز پوست کَند و در دهانش گذاشت... ادامه متن

با تو دلْ آشنا است، می‌دانم دیدهْ محو شما است، می‌دانم ای جمال تو همچو بَدر مُنیر! آسمانت رضا است، می‌دانم روی زیبایت ای بهشت‌ْآیین! مظهر حق‌نما است، می‌دانم گر نبردیم بهره از حُسنت عیب از چ... ادامه متن

خون شد از غمْ دل خداجویم درد، بسیار و نیست دارویم می‌فشانم سرشک و می‌گویم: یا جوادَالائمّه! اَدرِکنی! سینه‌ای پُرشرار دارم من دل و جانی فَکار دارم من از جهان با تو کار دارم من یا جوادالائمّه... ادامه متن

به دلم چون زنى آتش، بکن اندیشه از آن‏ که گر این خانه بسوزد، تو میانش باشى‏ چشم‏‌پوشى کن از آن یار که اَندَر نظرش‏ دگرانند و تو دائم نگرانش باشى‏ هر که در مَزرَع دل، دانه‏‌ی مِهر تو فشانْد تو... ادامه متن

بسم الله الرّحمان الرّحیم احادیثی از حضرت امام جعفر صادق _ سلام الله تعالی علیه. _ از کتاب شریف «تُحَف العُقول عن آل الرّسول (صلّی الله علیه و آله)»: ۱. سه چیز، مَحبّت می‌آورَد: دینداری و فر... ادامه متن

دل، غرق نگاه آشنای حسن است مبهوت «خدا؛ خدا؛ خدا!»ی حسن است نفرین به کسی که گفت:‏ «او سازش کرد»! این صلح که نیست، کربلای حسن است از: هاشم کرونی آسمان صبر، ص ۴۴ هرچند که مضمون غریبت تنها است ن... ادامه متن

از هیبت ترس، زرد رُخسارت خوانْد در اوج شُکوه بودی و خوارت خواند ای سبزترین شهید زنده؛ سجّاد! بیمار، کسی بود که «بیمار»ت خواند از: محمّدرضا سهرابی صحیفه‌ی محرّم، ص ۴۸ هرگز نگذاشت تا ابد شب با... ادامه متن

تو ای «صحیفه»‌ی راز؛ ای فراتر از هستی! شبیه صبح محمّد، شب علی هستی شبانه تا سر خود را  ز سَجده برداری یکی ـ دو آینه از صبح، بیش‌تر داری تمام، دل شده بودی دعا که می‌خواندی سمند روح به سمت خدا... ادامه متن

حضرت امام زین‏‌العابدین ـ علیه السّلام. ـ را ناقه‏ [= شتر ماده‏]‌ای بود که آن حضرت هنگام وفات به فرزند خود، حضرت باقر [ ـ سلام الله علیه. ـ ] وصیّت کرده، فرمود: «من با این ناقه، بیست سال حج... ادامه متن

بسم الله الرّحمان الرّحیم امام خمینى ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ :‏      راجع به حضرت صدّیقه ـ علیها السّلام. ـ خودم را از هر ذکرى قاصر می‌دانم. فقط به این روایت شریف که با سند معتبر نقل شده... ادامه متن