مرگ و عالَم برزخ: عوامل عذاب قبر (2)
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، نکاتی از اسخنرانی حجّت الاسلام و المسلمین اسماعیل داستانی بِنیسی با موضوع «مرگ و عالَم برزخ» است.
عوامل عذاب قبر (2)
7. استفاده ی غير شرعى از اموال يتيم؛
حضرت رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه و اله و سلّم. ـ: «در شب معراج گروهى را ديدم كه از دهان و پشت آنان، آتش، شعله ور بود.
از جبرئيل پرسيدم: اين ها چه كسانى هستند و كارشان چه بوده است؟ گفت: “اى رسول خدا! اين ها ستمكارانى بودند كه دارايى يتيم ها را به هر عنوان مى گرفتند و آنان را از حقّشان محروم مى كردند.”»
8. رباخوردن؛
ربا دو نوع است:
الف. رباى قرضى: اين كه قرض دهنده ی پول يا جنسى شرط كند كه زيادتر از مقدارى كه مى دهد، بگيرد؛ مثلًا: يک ميليون تومان بدهد و شرط كند كه يک ميليون و ده هزار تومان بگيرد؛ بلكه اگر قرار بگذارد كه بدهكار، كارى براى او انجام دهد يا جنس ديگرى اضافه كند، این نیز ربا است؛ مثلًا: شرط كند عِلاوه بر پولى كه بدهكار قرض می کند، مقدارى گندم هم به طلبكار بدهد يا مقداری طِلاى «نساخته» را قرض دهد و شرط كند كه همان مقدار طلاى «ساخته» پس بگيرد.[1]
ب. رباى معامله اى: اين كه كسى مقدارى از جنسى را كه با وزن يا پيمانه مى فروشند، به همان جنس، ولى زيادتر بفروشد؛ اگرچه يكى از آن دو جنس، سالم و ديگرى معيوب يا يكى مرغوب و ديگرى نامرغوب باشد و يا به خاطر جهات ديگر، تفاوت قيمت داشته باشد؛ مثلًا: برنج درجه ی يک بدهد و بيش تر از آن، برنج درجه ی دو بگيرد يا طِلاى ساخته بدهد و بيش تر از آن، طلاى نساخته بگيرد.[2]
هر دو نوع ربا، حرام است.
حضرت رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه و اله و سلّم. ـ: «در شب معراج گروهى را ديدم كه شكم هايشان به اندازه اى بزرگ بود كه نمى توانستند از جايشان برخيزند.
از جبرئيل پرسيدم: اين ها چه كسانى هستند؟ گفت: “اين ها رباخواران امّت شما هستند كه هر وقت مى خواهند برخيزند، شيطان، مزاحم آنان مى شود و همواره آنان را مى آزارد. سرنوشت آنان همچون سرنوشت آل فرعون است كه شب و روز بر آتش عرضه مى شوند و آتش را به آنان نشان مى دهند و پيوسته فريادشان بلند است و مى گويند كه قيامت كى برپا مى شود؟!”
مردانى را [هم] ديدم كه شكم هايشان مانند خانه هاى بزرگ بود و داخل آن ها پر از مار و عقرب بود و از خارج شكم هايشان داخل آن ها ديده مى شد.
گفتم: اى جبرئيل! اين ها چه كسانى هستند؟ گفت: “اى رسول خدا! اين ها رباخواران امّت شما هستند.”»
9. عيبجويى.
حضرت رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه و اله و سلّم. ـ: «در شب معراج گروهى را ديدم كه لب هايشان مانند لب هاى شتر بود و گوشت هاى پهلوهاى خود را با قيچى مى بريدند و در دهانشان مى گذاشتند و مى خوردند.
گفتم: برادر؛ جبرائيل! اين ها چه كسانى هستند؟ گفت: “كسانى كه از مردم عيبجويى مى كنند و آنان را با گوشه هاى چشم ها و با اشاره ی سر و ابرو و دست هايشان مسخره مى نمايند و با زبان به عيب آشكار و پنهان مردم مى پردازند.»
[1]. ر.ک: توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 338، مسأله ی 2283.
[3]. ر.ک: همان، ص 215، مسأله ی 2072.
