ذکر حفظ‌شدن از حوادث رانندگی و…

بسم الله الرّحمان الرّحیم

نکاتی از سخنرانی حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی درباره‌ی ذکر حفظ‌شدن از حوادث رانندگی و… :

در اخبار اعلام شد که در ایران در مسافرت‌های نوروزی سال 1397، بیش‌تر از 16/000 نفر، تلف یا مصدوم شدند!

     بعضی رانندگان موتور از حوادث رانندگی و…، از روی موتور به جوی آب می‌افتند و سکته‌ی مغزی می‌کنند یا جان می‌دهند.

     نقل شده است که راننده‌ای پشت چراغ قرمز توقّف کرد؛ امّا هنگامی که چراغ، سبز شد، حرَکت نکرد؛ چون در همان‌جا، جان داده بود!

     کودکی برای آموختن معارف دینی، پیش بنده می‌آمد. گفته شد که او در تصادف از پنجره‌ی ماشین به بیرون پرت شد و پس از چند لحظه جان داد.

     انسان چه کاری انجام دهد تا از این‌گونه بلاها حفظ شود؟

     حضرت امام جعفر صادق ـ سلام الله تعالی علیه. ـ فرمودند: «ما یَقرَاُ اَحَدٌ اِنّا اَنزَلناهُ حینَ یَرکَبُ دابَّتَهُ اِلّا نَزَلَ مِنها سالِمًا مَغفورًا لَهُ، و لَقارِئُها اَثقَلُ عَلَی الدَّوابِّ مِنَ الحَدیدِ؛ هیچ کس در هنگامی که سوار حیوان سواری‌اش می‌شود، (سوره‌ی) “انّا انزلناه” را نمی‌خواند، مگر این که سالم (و) آمرزیده، از آن پیاده می‌شود و قطعاً قِرائت‌کننده‌ی آن، روی حیوانات سواری، سنگین‌تر از آهن است.» (مکارم‌الأخلاق، ص ۲۴۲).

     اگر بار یک تریلی، آهن باشد و بار دیگری بشکه و آن دو با هم تصادف کنند، شاید بشکه‌ها به زمین بیفتند؛ امّا آهن‌ها به‌آسانی نمی‌افتند؛ چون آهن خیلی سنگین است. شاید مقصود حضرت، این بوده است که اگر کسی این سوره‌ را در هنگام سوارشدن بخواند و در میانه‌ی راه، دچار تصادف و مانند آن شود، سنگین‌تر از آهن، سر جایش برقرار می‌ماند و مثلاً: با صورت در شیشه‌ی ماشین نمی‌رود یا از روی موتور پرت نمی‌شود.

     بِنا بر این حدیث شریف، چنانچه انسان در وقت سوارشدن به وسیله‌ی نقلیّه‌، سوره‌ی مبارکه‌ی قدر را بخواند، اوّلاً: از آن پیاده می‌شود؛ پس در بین راه نمی‌میرد و تلف نمی‌شود و ثانیاً: گناهان او و دست‌کم، برخی از آن‌ها آمرزیده می‌گردد و در نتیجه به آثار و عذاب‌های آن گناهان دچار نمی‌شود و ثالثاً: اگر در مسیر برای وسیله‌اش اتّفاق بدی بیفتد، او سنگین‌تر از آهن، سر جایش باقی می‌ماند و برای خودش اتّفاق بدی نمی‌افتد.