وظایف یک بانوی مؤمن (زن بوَد زیبا، چو باشد باحجاب)
بسم الله الرّحمان الرّحیم
شعری از حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ درباره‌ی دختران و زنان و وظایف آنان:
زن بوَد زيبا، چو باشد باحجاب
از حجاب زن، گنه در احتجاب
«زن گل آمد، نى امير كارزار»
این‌چنین فرمود اميرم، بوتراب
زن عبادت گر كند در خانه‌اش
می‌دهندش كاتبانْ افزون ثواب
زن كند در كنج خانه گر دعا
پيش حق باشد دعايش مستجاب
زن اگر در جامعه محجوب شد
پيش گيرد جامعه راه صَواب
زن اگر شد باحيا و باحجاب
ارزشش افزون شود از احتساب
زن اگر عارف شود بر حقّ خويش
از گناهان می‌نماید اجتناب
زن اگر آلوده شد در اجتماع
واى از آشفتگىّ و اضطراب!
زن اگر همدم به نامحرم شود
هر زمان در زندگى بيند عذاب
زن اگر پروا ندارد از محيط
در خطر افتد حياتش، چون حباب
زن اگر با مرد بيگانه نشست
دين و ايمانش شود قطعاً خراب
زن اگر با غير مَحرم شد رفيق
دين خود را می‌کِشد در منجلاب
زن اگر بر غير همسر دل ببست
در دل او آتش افتد، چون كباب
زن اگر بر همسرش دلبر شود
هر زمانى می‌شود او كامياب
زن زمانى خوب باشد كز حيا
پاک باشد در اياب و در ذَهاب
زن بوَد محبوب شوهر، گر ز مِهر
بر سخن‌هایش دهد نيكو جواب
زن وَ شوهر، هر دو، گر نيكو شوند
می‌شود فرزندشان عالی‌جَناب
زن اگر مادر شود، زيبا بوَد
زير پايش جنّت حق را بياب
من، «بِنيسى»، بهر اصلاح زنان
غير اشعارم نوشتم شش كتاب
