انواع دلخوشی

خداوند والا می فرماید: «کُلُّ حِزبٍ بِما لَدَیهِم فَرِحونَ؛ هر گروهی به آنچه پیش آنان است، دلخوشند.» (مؤمنون: 23، 53 و روم: 30، 32)

     پس، هر کسی در دنیا به چیزی یا چیزهایی، دلخوش است.

     اهل دنیا به دنیایشان خوش هستند؛ مثلًا: خانه، وسیله ی نقلیّه، گوشی، مدرک تحصیلی، زیبایی، تیپ و پوشش های خاص، و خوردنی ها و خوراکی های مورد پسندشان.

     اهل آخرت به اعمال و صفات اخروی شان؛ مانند نمازخواندن، روزه گرفتن، حضور در مساجد، خوبی کردن به دیگران، مهربان بودن، مهربانی ورزیدن، قرائت قرآن کریم و گناه نکردن.

     اهلُ الله به هیچ چیزی، جز آفریننده ی مهربانشان (شناختن او، مَحبّت به او، یاد او، خشنودی او و محبّت او به آنان) دلخوش نیستند؛ اگرچه از نعمت های حلال دنیا و اعمال و صفات اخروی هم ممکن است لَذّت ببرند.

چرا زاهد اَندَر هوای بهشت است؟                              چرا در هوای «بهشت آفرین» نیست؟

     راستی! ما به چه چیزهایی دلخوش هستیم؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نوشته‌های مشابه:

دکمه بازگشت به بالا