زیارت‌عاشورای توراهی
زیارت‌عاشورای توراهی
حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی
یک‌شنبه، ۹ / ۱۰ / ۱۴۰۳، در اتوبوس نشسته بودم که مردی پیش من نشست و گفت: «من مقی‍دم که همیشه زیارت عاشورا بخوانم؛ چون واجب است. هر روز در خلوت خانه‌ام می‌خواندم؛ امّا مدّتی است که در ماشین می‌خوانم و برای ذکر سَجده‌اش سرم را روی ناخن انگشتم می‌گذارم و ذکر را می‌گویم. آیا در راه خواندن و این‌گونه‌خواندن اشکال ندارد؟»
گفتم: قِرائت زیارت عاشورا واجب نیست؛ امّا یکی از به‌ترین اعمال است. چرا باز در خانه نمی‌خوانید؟
گفت: «ساعت ۵ صبح، سرِ کار می‌روم و شب به خانه برمی‌گردم و چون خسته می‌شوم، دیگر حال خواندن آن را پیدا نمی‌کنم.»
گفتم: در راه خواندن و این‌گونه‌خواندن اشکال ندارد؛ اگرچه سجدۀ کامل بر زمین، به‌تر است.
#زیارت_عاشورا، #هدایت
