نوشتار حاج‌آقا سیّد محمّدحسین مرتضی در باره‌ی حضرت استاد بِنیسی
بسم الله الرّحمان الرّحیم
این متن، ویراسته‌ی نوشتار حجّت الاسلام و المسمین سيّد محمّدحسين مرتضى، استاد و نويسنده‌ی لبنانى و مؤسّس یک حوزه‌ی علميّه در لبنان، در باره‌ی حضرت استاد اسدالله داستانی بِنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ است.
شناختِ شخصيّتى كه خوهاى پسنديده را در خود گرد آورده باشد و زود او را از دست بدهى، آسان نيست؛ بهويژه در زمانى كه انسان نمونه و الگو كم شده باشد.
اگر زمين از اينگونه انسانها تهى شود، اهلش را در خود فرومىبرد؛ چون به سبب آنان آسمان باران مىبارد و زمين درخت مىروياند و درختان ميوه مىدهند و خداوند والا آسمان را از اين كه بر زمين بيفتد، نگاه مىدارد؛ پس، آنان ستونهاى دين و رحمت پروردگار جهانيان در زمين هستند.
اگر تو بخواهى به يكى از اينان در زمان حاضر اشاره كنى، شتاب مىكنى به نشاندادن دانشمند بزرگ، حضرت شيخ اسداللّه داستانى بنيسى كه خدا او را در بهشتهاى گسترده و رضوانش جاى دهد!
همانا من افتخار داشتم كه او را حدود چهار سال پيش از رحلتش بشناسم و اين به سبب همسايگىام با آن بزرگ بود.
او خوبهمسايهاى بود كه روايات اهل بيت عصمت و طهارت ـ عليهم السّلام. ـ را بيان مىفرمود و خوبهمنشينى بود كه ديدارش تو را به ياد خدا مىانداخت؛ زيراكه مجلسش را آراسته به ياد امام على و خاندانش ـ عليهم السّلام. ـ مىيافتى.
اگر مىخواستى ويژگىهاى مؤمنان و شايستگان را بشناسى، اندكى رفتوآمد با او، برايت كافى بود تا فراوان‌درفراوان از او دريابى.
او با كودكان كودكى مىكرد و با جوانان جوانى و در جلسات علما گنجينه‌ی دانش و تيزىِ فهم بود. او بيشتر از آنچه بهره ببرد، بهره مىداد و از سخنگفتن نيكو رويگردان نبود.
اگر يک بار او را مىديدى، دوستش مىداشتى و اگر با او سخن مىگفتى، عاشقش مىشدى و اگر او با تو سخن مىگفت، آرزوى همنشينىاش را مىكردى.
پس سلام بر او در هنگامى كه زاييده شد و هنگامى كه به شايستگى زندگى كرد و هنگامى كه با شايستگان برانگيخته خواهد شد.
سلام. بنده از دوستان حاج‌آقا سیّد محمّدحسین مرتضی در قم بودم؛ ولی در چند سال اخیر، با ایشان ملاقات نداشته‌ام. اگر ایمیل یا شماره‌ی حوزه‌ی ایشان در لبنان را دارید، برای بنده بفرستید.
علیکم السّلام و رحمه الله.
متأسّفانه نداریم.
سلام علیکم.
ممنون از وبگاه خوبتان.
من استاد بنیسی را درک نکردم؛ ولی چون خدمت پسرشان، حاج‌آقا بنیسی، می‌رسم، انگار ایشان را درک می‌کنم؛ زیرا او، همانند پدرشان دارای صفات خوب و نیکو است.
علیکم السّلام و رحمه الله.
از نظرتان و بیان آن سپاسگزارم.